Inhoud
- Vooringenomen versus onvoorwaardelijk, Reyes en GPU-versnelling
- Wat is het verschil tussen vertekende en onbevooroordeelde weergave?
- Hoe werkt GPU-versnellingsfactor in?
- Waar past Renderman (Reyes) in het plaatje?
- Wat betekent het allemaal voor de eindgebruiker?
Vooringenomen versus onvoorwaardelijk, Reyes en GPU-versnelling
Als je enige tijd hebt besteed aan het bekijken van de verschillende render-engines op de markt, of hebt gelezen over stand-alone render-oplossingen, is de kans groot dat je termen als bevooroordeeld en onbevooroordeeld, GPU-versnelling, Reyes en Monte-Carlo bent tegengekomen.
De nieuwste golf van renderers van de volgende generatie heeft een enorme hoeveelheid hype veroorzaakt, maar het kan soms moeilijk zijn om het verschil te zien tussen een marketingmodewoord en een eerlijk-naar-god-functie.
Wat is het verschil tussen vertekende en onbevooroordeelde weergave?
De discussie over wat inhoudt onbevooroordeeld renderen versus bevooroordeeld rendering kan vrij snel technisch worden. We willen dat vermijden, dus we zullen proberen het zo eenvoudig mogelijk te houden.
- Onbevooroordeeld - Niet-bevooroordeelde renderers zoals Maxwell, Indigo en Luxrender worden doorgaans geprezen als "fysiek nauwkeurige" render-engines. Hoewel 'fysiek accuraat' een verkeerde benaming is (niets in CG is echt fysiek accuraat), is de term bedoeld om te impliceren dat een onbevooroordeelde renderer het lichtpad zo nauwkeurig berekent als statistisch mogelijk is binnen de grenzen van de huidige generatie rendering-algoritmen .
Met andere woorden, er wordt opzettelijk geen systematische fout of "bias" geïntroduceerd. Elke variantie manifesteert zich als ruis, maar bij voldoende tijd zal een onbevooroordeelde renderer uiteindelijk convergeren naar een wiskundig "correct" resultaat. - Vooringenomen - Vooringenomen renderers daarentegen doen bepaalde concessies in het belang van efficiëntie. In plaats van weg te puffen totdat een goed resultaat is bereikt, zullen vooringenomen renderers sample bias introduceren en subtiele interpolatie of vervaging gebruiken om de rendertijd te verkorten. Voorgevormde renderers kunnen doorgaans meer worden verfijnd dan hun onpartijdige tegenhangers, en in de juiste handen kan een vertekende renderer mogelijk een grondig nauwkeurig resultaat opleveren met aanzienlijk minder CPU-tijd.
Dus uiteindelijk is de keuze tussen een onbevooroordeelde engine, die meer CPU-tijd maar minder artist-uren nodig heeft om te werken, of een bevooroordeelde renderer die de artiest behoorlijk wat meer controle geeft, maar een grotere tijdinvestering van de rendertechnicus vereist.
Hoewel er altijd uitzonderingen zijn op de regel, werken onbevooroordeelde renderers vrij goed voor stilstaande beelden, vooral in de architecturale visualisatiesector, maar in bewegende beelden, film en animatie verdient de efficiëntie van een bevooroordeelde renderer gewoonlijk de voorkeur.
Hoe werkt GPU-versnellingsfactor in?
GPU-versnelling is een relatief nieuwe ontwikkeling in renderingtechnologie. Game-engines zijn al jarenlang afhankelijk van GPU-gebaseerde graphics, maar het is pas vrij recent dat GPU-integratie is onderzocht voor gebruik in niet-realtime renderingtoepassingen waar de CPU altijd koning is geweest.
Met de wijdverbreide verspreiding van NVIDIA's CUDA-platform werd het echter mogelijk om de GPU samen met de CPU te gebruiken bij offline renderingtaken, wat leidde tot een opwindende nieuwe golf van renderingtoepassingen.
GPU-versnelde renderers kunnen onbevooroordeeld zijn, zoals Indigo of Octane, of bevooroordeeld zoals Redshift.
Waar past Renderman (Reyes) in het plaatje?
Op een bepaald niveau onderscheidt Renderman zich enigszins van de huidige discussie. Het is een vertekende weergave-architectuur gebaseerd op het Reyes-algoritme, meer dan 20 jaar geleden ontwikkeld bij Pixar Animation Studios.
Renderman is diep geworteld in de computer grafische industrie en ondanks de groeiende concurrentie van Solid Angle's Arnold, zal het hoogstwaarschijnlijk nog vele jaren een van de beste renderoplossingen blijven in high-end animatie- en effectstudio's.
Dus als Renderman zo populair is, waarom zou je er dan (afgezien van geïsoleerde zakken op plaatsen als CGTalk) niet vaker over horen?
Omdat het simpelweg niet was ontworpen voor de onafhankelijke eindgebruiker. Kijk rond in de online CG-community en je ziet duizenden afbeeldingen van bevooroordeelde raytracers zoals Vray en Mental Ray, of onbevooroordeelde pakketten zoals Maxwell en Indigo, maar het is heel zeldzaam om iets tegen te komen dat in Renderman is gebouwd.
Het komt er eigenlijk op neer dat Renderman (zoals Arnold) nooit bedoeld was om op grote schaal gebruikt te worden door onafhankelijke kunstenaars. Hoewel Vray of Maxwell heel bekwaam kan worden gebruikt door een enkele onafhankelijke artiest, is er een team nodig om Renderman te gebruiken zoals het bedoeld was. Renderman is ontworpen voor grootschalige productiepijpleidingen en daar gedijt het goed.
Wat betekent het allemaal voor de eindgebruiker?
Allereerst betekent dit dat er meer opties zijn dan ooit. Nog niet zo lang geleden was rendering een beetje zwarte magie in de CG-wereld, en alleen de meest technisch ingestelde artiesten hadden de sleutels.In de loop van het afgelopen decennium is het speelveld veel geëgaliseerd en is fotorealisme perfect bereikbaar geworden voor een team van één persoon (in ieder geval in stilstaand beeld).
Bekijk onze onlangs gepubliceerde lijst met render-engines om een idee te krijgen van het aantal nieuwe oplossingen dat is ontstaan. Renderingstechnologie is uit de doos gesprongen en nieuwere oplossingen zoals Octane of Redshift zijn zo anders dan oude stand-by's zoals Renderman dat het bijna niet eens logisch is om ze te vergelijken.
