Inhoud
De grootste stereoscopische 3D-films van de moderne tijd
Ik herinner me dat ik daarna het theater uitliep Hoe je draak te trainen en denken: "Dit is het. Dit is de toekomst."
De vluchtscènes in deze film zijn zo ongelooflijk opwindend in 3D, ik ben er vrij zeker van dat ze nog steeds het beste zijn dat tot nu toe in het formaat is gedaan. Ja, de beste scènes in deze film zijn beter dan de beste scènes in Avatar. Voer een prachtig, oprecht, onvoorspelbaar verhaal in en je hebt een van de beste 3D-films aller tijden.
Hugo
Ik heb veel films gezien in en rond Parijs, en ik denk niet dat ze er zo goed uitzagen. (Oke, misschien Amelie, maar je begrijpt wat ik zeg.)
De wereld van Hugo wemelt van de glorieuze visuele kakofonie van het dagelijks leven in een treinstation in Parijs, en de visie van regisseur Martin Scorcese springt letterlijk van het scherm en trekt je mee in het universum van de film.
Hugo zit boordevol stoom en uurwerk en een overdreven esthetiek die Gare Montparnasse tot een van de meest onderscheidende en meeslepende filminstellingen maakt waar ik ooit in heb doorgebracht.
De film was misschien een beetje te sacharine voor de smaak van sommige critici, maar ik dacht dat het een meesterwerk was.
Avatar
Avatar is de laatste film die ik twee keer in de bioscoop heb gezien, en je kunt maar beter geloven dat ik beide keren de 3D-ticketpremie heb betaald. Leuk vinden Hoe je draak te trainen, de Avatar ervaring kan gewoon niet worden nagemaakt in de thuisbioscoop.
I denk Draak en Hugo zijn beide betere films, maar je kunt niet ontkennen dat Camerons megablockbuster de visuele troefkaart is. Pandora is een van de meest volledig gerealiseerde filminstellingen ooit op het witte doek. Niet Sinds In de ban van de Ring hebben we een regisseur zo ongelooflijk veel zien doen om ervoor te zorgen dat alles over de achtergrond van zijn film perfect was, van de geologie tot de weelderige bio-luminescente bossen, tot de onvergetelijke reeks wezens, personages, voertuigen en decorstukken.
Tenslotte was Camerons baanbrekende gebruik van stereoscopisch 3D gewoon de kers op de taart. Er was iets uitzonderlijks voor nodig, het werd verhoogd en het werd legendarisch.
Verstrikt
Verstrikt bleef zo lang in ontwikkeling dat tegen de tijd dat het werd uitgebracht, niemand wist wat te verwachten. We wisten dat de concept art verbluffend was, de film Disney een arm en een been had gekost om te produceren, en de marketingmachine had een naamsverandering van elf uur gedwongen, gebaseerd op de angst dat jonge jongens niet geïnteresseerd zouden zijn in een film genaamd Rapunzel. En we durfden te dromen dat dit de film was die animatiestudio's als Walt Disney Animation weer relevant zou maken in het CG-tijdperk.
Maar ik denk niet dat iemand een moderne klassieker verwachtte.
Jaren na de release denk ik dat geen enkele animatiestudio, zelfs Pixar niet, een film heeft uitgebracht die overeenkomt met het niveau van technische glans en visuele verfijning waarin Disney ons heeft gegeven Verstrikt.
En de lantaarns ... oh de lantaarns!
Omhoog
Veel mensen denken erover na Omhoog om het toppunt van artistieke expressie te zijn in de geroemde Pixar-canon. Hoewel het niet mijn favoriete film is om uit Emeryville te komen, is het (naar mijn mening) tot nu toe het beste gebruik van het 3D-formaat door de studio.
Terwijl Toy Story 3 en Dapper beide gebruikten 3D vakkundig als een scherptediepte-mechanisme, de verheven panorama's in Omhoog leende zich uitzonderlijk goed voor het formaat. De scène bovenop het luchtschip op het hoogtepunt van de film is een showstopper.
Ik ben er vrij zeker van dat dit mijn eerste stereoscopische 3D-ervaring was (afgezien van pretparkritten), en het stelde zeker niet teleur.
