Wat zijn biometrie?

Inhoud

• Hoe deze meettechnologie deel uitmaakt van uw leven
• Biometrie-definitie
• Hoe biometrie wordt gebruikt in het dagelijks leven
• Biometrische screeningkenmerken
• Hoe biometrie in de samenleving werkt
• Biometrische identificatie versus authenticatie (verificatie)

Hoe deze meettechnologie deel uitmaakt van uw leven

Biometrie maakt gebruik van menselijke kenmerken die uniek zijn van de ene persoon naar de andere, zodat ons eigen zelf het middel voor identificatie / authenticatie wordt in plaats van dat we een sterk wachtwoord of lange pincode moeten invoeren.

Kunstmatige intelligentie komt samen met biometrie om meer veiligheid te bieden op computers en smartphones.

Biometrie-definitie

Biometrie wordt gedefinieerd als de studie en toepassing van wetenschappelijke en / of technologische methoden die zijn ontworpen om de unieke fysiologische of gedragskenmerken van een mens te meten, analyseren en / of vast te leggen. Velen van ons gebruiken biometrie nu al in de vorm van onze vingerafdrukken en onze gezichten.

Hoe biometrie wordt gebruikt in het dagelijks leven

Hoewel biometrie al tientallen jaren door verschillende industrieën wordt gebruikt, heeft moderne technologie ervoor gezorgd dat het meer bekendheid heeft gekregen bij het publiek. Zo beschikken veel van de nieuwste smartphones over vingerafdrukscanners en / of gezichtsherkenning om apparaten te ontgrendelen.

Vergeleken met de zogenaamde op token gebaseerd (bijv. sleutels, ID-kaarten, rijbewijzen) en op kennis gebaseerd (bijvoorbeeld pincodes, wachtwoorden) methoden voor toegangscontrole, biometrische eigenschappen zijn veel moeilijker te hacken, te stelen of te vervalsen. Dit is een reden waarom biometrie vaak de voorkeur geniet voor beveiligde toegang op hoog niveau (bijv. Overheids- / militaire gebouwen), toegang tot gevoelige gegevens / informatie en het voorkomen van fraude of diefstal.

Kenmerken die worden gebruikt door biometrische identificatie / authenticatie zijn overwegend permanent, wat een gemak biedt: u kunt ze niet zomaar vergeten of per ongeluk ergens thuis achterlaten. Het verzamelen, opslaan en verwerken van biometrische gegevens (met name met betrekking tot consumententechnologie) roept echter vaak zorgen op over persoonlijke privacy, beveiliging en identiteitsbescherming.

Biometrische screeningkenmerken

Er zijn tegenwoordig een aantal biometrische kenmerken in gebruik, elk met verschillende manieren van verzamelen, meten, evalueren en toepassen. Fysiologische kenmerken die in biometrie worden gebruikt, hebben betrekking op de vorm en / of samenstelling van het lichaam. Enkele voorbeelden zijn (maar niet beperkt tot):

• DNA
• Vingerafdrukken / handpalmafdrukken
• Iris / netvlies
• Gezicht
• Adergeometrie
• Geur / geur

Gedragskenmerken die worden gebruikt in biometrie - ook wel gedragsmeetkunde genoemd - hebben betrekking op unieke patronen vertoond door actie. Enkele voorbeelden zijn (maar niet beperkt tot):

• Stem
• Gang
• Handtekening
• Toetsaanslag
• Hartslag

Kenmerken zijn gekozen vanwege specifieke factoren die ze geschikt maken voor biometrische metingen en identificatie / authenticatie. De zeven factoren zijn:

• Universeel - Ieder individu moet het hebben.
• Uniek - Er moeten voldoende verschillen zijn om afzonderlijke individuen van elkaar te onderscheiden.
• Duurzaamheid - De weerstand tegen verandering in de tijd (d.w.z. hoe het bestand is tegen veroudering).
• Collectability - Het gemak van verwerven en meten.
• Prestatie - De snelheid en nauwkeurigheid van matching.
• Ontduiking - Hoe gemakkelijk het kan worden vervalst of nagebootst.
• Aanvaardbaarheid - De openheid van mensen voor de specifieke biometrische technologie / processen (d.w.z. eenvoudiger en minder invasieve technieken, zoals vingerafdrukscanners in smartphones, worden over het algemeen meer geaccepteerd).

Deze factoren helpen ook om te bepalen of de ene biometrische oplossing in een bepaalde situatie beter kan worden toegepast dan een andere. Maar ook de kosten en het totale incassotraject worden overwogen. Vingerafdruk- en gezichtsscanners zijn bijvoorbeeld klein, goedkoop, snel en gemakkelijk te implementeren in mobiele apparaten. Dit is de reden waarom smartphones deze hebben in plaats van hardware voor het analyseren van lichaamsgeur of adergeometrie!

Hoe biometrie in de samenleving werkt

Biometrische identificatie / authenticatie begint met het verzamelproces. Dit vereist sensoren die zijn ontworpen voor het vastleggen van specifieke biometrische gegevens. Veel iPhone-bezitters zijn misschien bekend met het instellen van Touch ID, waarbij ze keer op keer vingers op de Touch ID-sensor moeten plaatsen.

De nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van de apparatuur / technologie die wordt gebruikt voor het verzamelen, helpt om hogere prestaties en lagere foutenpercentages te behouden in volgende stappen (d.w.z. matching). Kortom, nieuwe technologie / ontdekking helpt het proces te verbeteren met betere hardware.

Sommige soorten biometrische sensoren en / of verzamelprocessen komen vaker voor en komen vaker voor dan andere in het dagelijks leven (zelfs als ze geen verband houden met identificatie / authenticatie). Overwegen:

• Forensische wetenschap: Wetshandhavingsinstanties verzamelen regelmatig vingerafdrukken, DNA-monsters (haar, bloed, speeksel, enz.), Videobewaking (gezichts- / gangherkenning), handschrift / handtekeningen en audio-opnames (sprekerherkenning) om plaats delict te helpen vaststellen en individuen te identificeren. Het proces wordt vaak afgebeeld (d.w.z. gedramatiseerd met verschillende mate van realisme) in films en televisieshows. Je kunt zelfs forensisch wetenschappelijk speelgoed kopen voor aspirant-detectives.
• Computer beveiliging: Vingerafdrukscanners zijn een groeiend type beveiligingsfunctie dat in mobiele apparaten moet worden geïntegreerd - deze scanners zijn al jaren beschikbaar (zowel geïntegreerd als als afzonderlijke eenheid) voor desktop- / laptopcomputers. Gezichtsherkenning, te vinden op smartphones zoals de Apple iPhone X met Face ID of elke Android die Google Smart Lock gebruikt, voert beveiligingsacties uit (meestal ontgrendeling) in plaats van of naast vingerafdrukscanners.
• Geneesmiddel: Veel jaarlijkse wellnesscontroles bevatten digitale retinale beeldvorming als (optionele) verbetering van uitgebreide oogonderzoeken. Foto's van de binnenkant van het oog helpen artsen bij het screenen op oogziekten / aandoeningen. Er zijn ook genetische tests, die door artsen worden gebruikt om individuen te helpen de risico's en vooruitzichten voor het ontwikkelen van een erfelijke ziekte / aandoening te bepalen. Vaderschapstests zijn ook gemeengoed (vaak een terugkerend thema van sommige talkshows overdag).
• Home entertainment / automatisering: Spraakherkenning (anders dan sprekerherkenning, dat wordt gebruikt door forensisch onderzoek om individuen te identificeren door middel van stempatronen) is al geruime tijd beschikbaar. Het wordt vooral toegepast voor woordherkenning, zoals spraak-naar-tekst, taalvertaling en apparaatbeheer. Als je een gesprek hebt gehad met Apple's Siri, Amazon's Alexa, Android's Google Now en / of Microsoft's Cortana, dan heb je het entertainment van spraakherkenning ervaren. Veel smart home-apparaten kunnen ook worden geautomatiseerd door middel van spraakactivering.
• Aankopen / contracten: Als je ooit hebt betaald met een creditcard en / of een overeenkomst hebt gesloten (bijv. ID-kaarten, bankcheques, medisch / verzekering, titels / akten, testamenten, huren, enz.) Met een persoon / entiteit, heb je waarschijnlijk gehad om je naam te ondertekenen. Dergelijke handtekeningen kunnen worden onderzocht om identiteit en / of vervalsing vast te stellen - opgeleide professionals zijn in staat om natuurlijke variaties in iemands handschrift te onderscheiden van verschillen die duiden op een heel andere schrijver.

Zodra een biometrisch monster is vastgelegd met een sensor (of sensoren), wordt de informatie geanalyseerd door computeralgoritmen. De algoritmen zijn geprogrammeerd om bepaalde aspecten en / of patronen van kenmerken te identificeren en te extraheren (bv. Ribbels en dalen van vingerafdrukken, netwerken van bloedvaten in netvliezen, complexe markeringen van irissen, toonhoogte en stijl / cadans van stemmen, enz.), Die gewoonlijk worden omgezet de gegevens naar een digitaal formaat / sjabloon.

Het digitale formaat maakt de informatie gemakkelijker te analyseren / vergelijken met anderen.Een goede beveiligingspraktijk zou codering en veilige opslag van alle digitale gegevens / sjablonen omvatten.

Vervolgens gaat de verwerkte informatie door naar een matching-algoritme, dat de invoer vergelijkt met één (d.w.z. authenticatie) of meer (d.w.z. identificatie) items die zijn opgeslagen in de database van een systeem. Matchen omvat een scoreproces dat graden van overeenkomst, fouten (bijv. Onvolkomenheden van het verzamelproces), natuurlijke variaties (d.w.z. sommige menselijke kenmerken kunnen in de loop van de tijd subtiele veranderingen ondergaan) en meer berekent. Als een score het minimumcijfer voor matching overschrijdt, slaagt het systeem erin het individu te identificeren / authenticeren.

Biometrische identificatie versus authenticatie (verificatie)

Als het gaat om biometrie, worden de termen ‘identificatie’ en ‘authenticatie’ vaak met elkaar verward. Elk stelt echter echt een iets andere maar toch verschillende vraag.

Biometrische identificatie wil weten wie je bent - het één-op-veel-afstemmingsproces vergelijkt de invoer van biometrische gegevens met alle andere vermeldingen in een database. Een onbekende vingerafdruk die op een plaats delict is gevonden, wordt bijvoorbeeld verwerkt om vast te stellen van wie hij is.

Biometrische authenticatie wil weten of je bent wie je beweert te zijn - het één-op-één afstemmingsproces vergelijkt de invoer van biometrische gegevens met één invoer (meestal die van u die eerder ter referentie was ingeschreven) in een database. Als u bijvoorbeeld de vingerafdrukscanner gebruikt om uw smartphone te ontgrendelen, controleert deze of u inderdaad de geautoriseerde eigenaar van het apparaat bent.